تأثیر محلول‌پاشی برگی پوتریسین و پرولین بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی پوست و گوشت میوه دو گونه‏ مرکبات در پاسخ به تنش دمای پایین

گونه­های مختلف مرکبات، به دماهای پایین، حساس می‏باشند. امروزه از تنظیم کننده‏های رشد به ­منظور کاهش اثرات منفی تنش‏ها استفاده می­گردد. در این پژوهش، تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در پوست و گوشت میوه دو گونه مرکبات تیمار شده با غلظت‏های مختلف پوتریسین و پرولین تحت دماهای کم بررسی شد. بدین منظور، شاخه‌های درختان مورد آزمایش، 24 ساعت قبل از قرارگیری در معرض دماهای کم با اسید آمینه پرولین با غلظت‌های 0، 15 و 20 میلی‌مولار و پوتریسین با غلظت­های 0، 5 و 10 میلی‌مولار محلول‌پاشی و سپس شاخه‌های میوه‏های تیمار شده به مدت سه ساعت در معرض دماهای 1+، 1- و 3-  درجه سانتی­گراد قرار گرفتند. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که در دو گونه مرکبات (نارنگی کارا و پرتقال والنسیا) کاهش دما درمیوه‌های بدون ‌تیمار (شاهد)، سبب کاهش میزان قندهای احیاکننده و افزایش میزان ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها و قندهای محلول پوست و گوشت میوه‏های نارنگی و پرتقال شد. تیمار میوه ها با غلظت‏های مختلف پوتریسین و پرولین افزایش معنی‏داری در میزان ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها و قندهای محلول نسبت به نمونه های شاهد نشان داد و بالاترین میزان این شاخص، در ‌تیمار 20 میلی‏مولار پرولین و 10 میلی‌مولار پوترسین مشاهده گردید.